Polska Kinematografia

[krzysssi3k 37]

Wiele czasu poświęcamy zagranicznym produkcjom, a sami nie wiemy jakie filmy są produkowane w Polsce. Czym się różnią? NICZYM! Efekty specjalne i miliardy dolarów wydawane na produkcje nie wyznaczają jakości filmów. Liczy się to jaki przekaz niesie za sobą produkcja filmowa.

Proszę umieszczać propozycję Polskich filmów! , które są warte obejrzenia :)

Rozpocznę od pozycji, którą dziś oglądałem:

- Boisko Bezdomnych

Recenzja:

Zanim na "Boisku bezdomnych" zasiano filmową trawę, była tylko króciutka prasowa notatka o tym, że polska drużyna zajęła drugie miejsce na mistrzostwach świata w piłce nożnej. W zespole nie znaleźlibyście jednak Smolarka i Boruca, lecz kilku zdezelowanych życiowo facetów z Dworca Centralnego. Wykształcona w Stanach Zjednoczonych Kasia Adamik (reż) uznała, że to świetny pomysł na obraz czerpiący garściami z dobrych hollywoodzkich wzorców. Na ekranie znów widzimy bandę nieudaczników, którzy poprzez sport odzyskują utraconą godność.

[proste 0]

MIS

Film fabularny

Produkcja: Polska

Rok produkcji: 1980

Premiera: 1981. 05. 04

Gatunek: Komedia, Film obyczajowy

Dane techniczne: Barwny. 3183 m. 111 min.

Plenery: Warszawa, Londyn.

Galeria zdjęć (37)Prezes klubu sportowego "Tęcza", Ryszard Ochódzki zwany Misiem, ma wyjechać do Londynu. Zostaje jednak zatrzymany, bo z jego paszportu wyrwano kilka kartek. Ochódzki podejrzewa żonę Irenę, która chciała uniemożliwić, a przynajmniej opóźnić jego wyjazd i dotrzeć do Londynu przed nim. Małżonkowie założyli bowiem przed laty konto w jednym z londyńskich banków. Odejście Ireny zmusiło ich do podzielenia posiadanych dóbr. Pieniędzmi zdeponowanymi za granicą żadne z nich nie chce się jednak dzielić z drugą stroną. Całą sumę zagarnie więc ten, kto pierwszy dotrze nad Tamizę. Ochódzki nie poddaje się jednak łatwo i usiłuje wszelkimi sposobami udaremnić plan małżonki, a jednocześnie zdobyć dla siebie inny paszport. Film powstał w przełomowym okresie najnowszej polskiej historii, kiedy nagle okazało się, że śmiać się można już niemal ze wszystkiego. Tym trudniej było więc wymyślić coś, co rozbawiłoby publiczność. Ale chociaż upadła większość wcześniejszych tabu, nieodmiennie groteskowa pozostała otaczająca nas rzeczywistość. Stanisław Bareja i Stanisław Tym (autor scenariusza) wymyślili więc nieco zawiłą historyjkę o Rysiu-Misiu rywalizującym zachłannie z eksmałżonką o grubą forsę zdeponowaną za granicą, ale opowiastka służy głównie jako pretekst do ukazania wielu nonsensów swojskiej codzienności przełomu lat 70. i 80. Są więc w filmie kpiny z nierozgarniętych milicjantów, przedrzeźnianie piosenkarzy z kołobrzeskich festiwali, szydzenie z imprez rozrywkowych dedykowanych "ludziom Do-Ro", groteskowe parodie urzędniczych rytuałów albo zachowań w placówkach zbiorowego żywienia, gdzie talerze przyśrubowane są do blatu stolika, a łyżki przykute doń wspólnym, przesuwającym się w rytm jedzenia łańcuchem. Na tle tego idiotycznego świata pojawia się problem tzw. tworzenia nowej tradycji. Sztuczność tego rodzaju zabiegów nieźle uosabia w "Misiu" noworodek nazwany pokracznie "Tradycja". Kapitalna jest też scena uroczystego wręczania paszportu przy folklorystycznych hopsach. Ale to już problem nie na komedię i świadomi tego realizatorzy stawiają go w finale filmu całkiem serio, w tonacji podniosło-lirycznej, łącząc piosenkowy komentarz z wizyjną fantastyką

bardzo polecam super film ;>

[Swiety_oO 0]

jeśli chodzi o kinematografie to polskie filmy dobrze sie "demontuje" .. pracuje w kinie i jakoś zawsze polskie filmy nie stwarzają problemu .. te zagraniczne pomimo że są przegrywane i po obróbce mają gorszy stan.. tyle na ten temat :)

[Malinka 0]

"Pora mroku" jeden z polskich filmów który mi się podobał i chyba jedyny horror polski który widziałam :P polecam;>

[krzysssi3k 37]

Prawo Ojca http://www.filmweb.pl/f828/Prawo+Ojca,1999

Scenariusz opowiada historię ojca, którego kilkunastoletnia córka została brutalnie zgwałcona, a sprawcy gwałtu, mimo ewidentnych dowodów winy, pozostają na wolności. W obliczu nieskuteczności wymiaru sprawiedliwości, ojciec, były kierowca rajdowy, bierze prawo w swoje ręce.

Film jest opowieścią o krzywdzie i zemście, dotykającą kwestii bolesnej i trudnej: co ma czynić mieszkający w naszym państwie prawa obywatel wobec niemal zupełnej bezkarności przestępców - z jednej strony, a bezsilnością organów ścigania i indolencją wymiaru sprawiedliwości - z drugiej

Akcja filmu, umieszczona na tle nowokapitalistycznego pejzażu współczesnej Polski, choć ma wiele elementów komercyjnych, nie jest kolejną kliszą amerykańskich filmów sensacyjnych. Prowokuje dyskusję o tym, gdzie przebiega granica pomiędzy odruchem ratowania własnego dziecka i wyrównaniem życiowych rachunków a krwawym odwetem.

[Nucleus 2]

Nóż w wodzie

produkcja: Polska

gatunek: Dramat, Psychologiczny

data premiery: 1962-03-09 (Polska)

Cierpki dramat psychologiczny, obnażający niecność moralną konsumpcyjnego egoizmu zamożnego dziennikarza, cynizmu dziewczyny i pozerstwa studenta, przypadkowo spotykających się podczas weekendu. Andrzej, uznany dziennikarz sportowy, jedzie na weekend z żoną. Po drodze zabierają młodego autostopowicza. Zabierają go też na pokład jachtu. Andrzej stara się go olśnić pozycją materialną, doświadczeniem życiowym, a także żoną. Z kolei autostopowicz drwi z pozycji Andrzeja - dochodzi do konfrontacji i sprzeczki, w czasie której chłopak wpada do wody. Andrzej nie może go odnaleźć, płynie więc do brzegu, by zawiadomić milicję. Tymczasem chłopak nie utonął, wraca na jacht, gdzie dochodzi do zbliżenia z Krystyną... Rankiem Krystyna płynie do przystani, chłopak po drodze wyskakuje na brzeg. Andrzej bał się zawiadomić milicję. Krystyna przyznaje się, że go zdradziła, w co on nie chce uwierzyć.